Tablicowe epitafium Stanisława Chroberskiego w katedrze sandomierskiej oraz Stanisław Tarło – jego fundator związany z Krosnem

Epitafium Stanisława Chroberskiego w katedrze sandomierskiej, powstałe około 1520 roku malarskim środowisku Krakowa, należy do najcenniejszych zabytków malarstwa tablicowego z przełomu średniowiecza i czasów nowożytnych. Od lat było przedmiotem licznych publikacji wzmianek literaturze naukowej. Ostatnia konserwacja tego dzieła, przeprowadzona 2015, stała się okazją przeprowadzenia szczegółowych badań oraz przygotowania nowoczesnej monografii zabytku. Nie bez znaczenia dla miejsca artykułu pozostaje fundator epitafium – ówczesny sekretarz królewski Stanisław Tarło, który jako biskup przemyski ostatnie lata spędził Krośnie, tu umarł 1544 został pochowany miejscowym kościele parafialnym.
 Żaden dotychczasowych autorów zajmujących nie zadał sobie trudu by ustalić, czy obecny kształt dzieła istotnie uznać za pierwotny. Nikt podjął również próby zrekonstruowania okoliczności, których dzieło to zostało zamówione, ani pytania, kamienna płyta tekstem inskrypcji epitafijnej, wmurowana filar nawy, może być rozpatrywana kontekście jednoczasowej fundacji wraz obrazem tablicowym.
 Badania autora dowodzą, że elementy składające na artystyczny zabytku stanowiły pierwotnie jednej całości. Obraz zwieńczeniu predelli zdekompletowane części nastawy ołtarzowej, najpewniej o charakterze tryptyku, pracowni anonimowego malarza małopolskiego zwanego Mistrzem Poliptyku Szyku. W bliżej nieokreślonym czasie, dopiero 2. poł. XIX wieku, zostały one wtórnie połączone tablicowym, wybitnym dziełem krakowskiego początku 20. XVI stanowiącym centralną częścią Chroberskiego. ten sposób powstał rodzaj imitacji jednoosiowego retabulum ołtarzowego zawieszonego jednym kamiennych filarów nawy katedry sandomierskiej. takim kształcie struktura ta przetrwała nam współczesnych przez wszystkich badaczy choć zupełnie niesłusznie była traktowana zespół artystycznie jednorodny.